Rudy Soetewey
Een inwoner van Absurdistan
Op zoek naar de waarheid achter de waarheid. Want niets is wat het lijkt... 2017. Europa worstelt zich nog steeds van crisis naar crisis. In Belgiƫ is de sfeer tussen Vlaanderen en Walloniƫ onder het vriespunt gezakt, nadat de VEP de absolute meerderheid heeft behaald in het noorden. Verwijten vliegen over en weer. Geweld steekt de kop op, en men wijst elkaar almaar agressiever met de vinger. Als Michel Lepaire, een ontslagen klokkenluider, ontdekt dat zijn vader, een voormalige paracommando van Waalse komaf, op een onverklaarbare manier uit het rusthuis is verdwenen, gaat hij op zoek naar de waarheid achter de waarheid. Maar een vlieg die zich in het spinnenweb waagt, weet vaak niet waaraan ze begint. Want niets is wat het lijkt...
Gepubliceerd bij Kramat in 2013.
Winnaar van De Diamanten Kogel 2013.
Ook verkrijgbaar als eBook.
Uit het weekblad Knack:
Twee jaar geleden kreeg Rudy Soetewey de Poirotprijs voor zijn thriller 'Getuigen'. In totaal stond hij vijf keer op de lijst van de genomineerden. Niet mis. Soetewey is dan ook een van de meesters van de Vlaamse suspense. Iemand die zonder veel omwegen een spannende plot kan opbouwen met geloofwaardige mensen in een sociale context. Bovendien houdt Soetewey van vernieuwing. Dat bewijst hij weer met '2017' waarin hij een zwart beeld schetst van het toekomstige Vlaanderen. Prikkeldraad aan de taalgrens, zuurstofloze vakbonden, geen index, weg minimumloon. Maar Soetewey is vakman genoeg om ook een stevig verhaal te verzinnen, niet vanop de preekstoel te oreren en de glimlach achter de hand te houden.
Geen indexaanpassing meer, machteloze vakbonden, weg minimumloon, solidaire ziekteverzekering verleden tijd. Het is een triest Vlaanderen dat ons wacht over drie jaar. Maar Soetewey verliest nooit uit het oog dat hij een thriller schrijft en hij verzint ook een kloek verhaal. Misschien wel de eerste echte Vlaamse sociale thriller.
Fred Braeckman in Knack.